ขนมไข่เหี้ย

ขนมไข่เหี้ย

 เป็นชื่อเดิมที่ชาวพื้นบ้านสุพรรณบุรี และ ภาคกลาง ใช้เรียกขนมที่แม่ผมทำขาย เป็นขนมแป้งข้าวจ้าวผสมข้าวเหนียว ลูกกลม ใส้ถั่วเขียวผสมมะพร้าว ทอดแล้วฉาบน้ำตาลทรายเกร็ดกรอบ ต่อมาเห็นว่าชื่อไม่สุภาพเลยเรียกกันใหม่ว่า "ไข่หงส์" ผมไม่ทราบที่มาที่ไปของพัฒนาการของชื่อขนมไข่เหี้ย-ไข่หงส์ นี้ แต่ที่ตลาด อ.สามชุก ผมเริ่มใช้คำว่าไข่หงส์ตามที่แม่แนะนำนับจากประมาณปี 2500 เป็นต้นมา ผมเคยปรึกษาคุณสมัคร สุนทรเวช เรื่องนี้ และเคยหาเหคุผลข้อมูลถกเถียงกันอย่างสนุก คุณสมัคร เคยเขียนเรื่องนี้ไว้ในหนังสือ "ชิมไป...บ่นไป" ของท่าน โดยยืนยันว่า "ไข่หงส์ กับ "ไข่เหี้ย" ต่างกัน แต่ตอนหลังผมสอบถามผู้อาวุโสผ่านรายการวิทยุ "โลกยามเช้า" ของผมในตอนนั้น (ปีที่หนังสือ "ชิมไป...บ่นไป" พิมพ์ออกจำหน่ายครั้งแรก) ได้คำตอบที่ยืนยันได้จนคุณสมัครยอมรับว่าเรื่องที่แม่ผมบอกถูกต้องแล้ว เหมือนกับผู้อาวุโสหลายท่านจากหลายจังหวัดที่จดหมายชี้แจงมา 
เรื่องนี้สนุกดี ทำให้ผมเคารพ คุณสมัคร สุนทรเวช มาก ที่ท่านเป็นคนกันเอง ยินดีโต้เถียงและฟังเหตุผลและยอมแก้เมื่อพบว่าข้อมูลผู้อื่นถูกต้องกว่า แต่กระนั้นก็ตามผมก็ยังเชื่อว่าอาจเป็นได้อย่างที่คุณสมัครบอกว่าเคยจำได้ว่ามีขนมแป้งบางนึ่งมีไส้รูปทรงวงรีและนุ่มเรียกว่า "ไข่เหี้ย" ส่วน "ไข่หงส์" ในความทรงจำของคุณสมัครนั้นก็คือขนม "ไข่หงส์" ที่รู้จักกันทั่วไปในปัจจุบัน เป็นขนมชนิดเดียวกันที่ชาวสุพรรณเคยเรียกว่า "ไข่เหี้ย" ก่อนจะเปลี่ยนชื่อใหม่ให้สุภาพขึ้น
ผมได้ให้พี่สาวและน้องสาว ที่ อ.สามชุก ช่วยเรียบเรียงและบันทึกสูตรขนม "แม่แม้น อ่อนวิมล" ทั้งหมดไว้นานราว 20 ปีแล้ว เพื่อเตรียมพิมพ์แจกในงานศพของผม มีทั้งขนมไข่เหี้ย-ไข่หงส์ ขนมถ้วย ขนมถ้วยฟู ขนมตาล ขนมกล้วย ขนมใส่ไส้ กล้วยแขก กล้วยทอด ข้าวเม่าทอด ขนมบ้าบิ่น ฯลฯ เมื่อถึงเวลาที่ผมตาย ซึ่งคาดว่าคงจะตายราวๆอายุ 60+ แต่ตอนนี้ผมอายุ 61-62 ปีแล้ว ยังไม่ตาย ก็เลยต้องรอเวลาพิมพ์แจกอีกสักหน่อย หากถึงงานศพผมเมื่อไรเชิญไปรับแจกได้ วัดที่กำหนดไว้ว่าจะเป็นวัดที่เผาศพของผม คือ วัดวิมลโภคาราม ตลาดสามชุก สุพรรณบุรี 

พิกัด  หากินได้ตามท้องตลาด

ได้เวลาหาขนมอร่อยกินกันแล้ว เอามาฝากหลายร้าน หลายประเภท ใครชอบแบบไหนไปลองหามาชิมกันดู แล้วจะรู้ว่า ขนมไทยก็ไม่แพ้ขนมชาติใดในโลกค่ะ